تحلیل هزینه–اثربخشی درمان نگهدارنده با متادون و بوپرنورفین به منظور پیش گیری از بیماری ایدز در معتادان تزریقی (مطالعه موردی: مرکز های منتخب ترک اعتیاد تحت نظارت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز)

مقدمه: پژوهش حاضر به تحلیل مقایسه ای هزینه-اثربخشی درمان نگهدارنده با داروهای متـادون و بوپرنورفین به منظور احتمال پیش گیری از انتقال موارد جدید بیماری ایدز در معتادان پرداخته است. روش پژوهش: پژوهش حاضر مقطعی است و در آن 315 معتاد مراجعه کننده به یک مرکز دولتی و یک مرکز خصوصی ارائه کننده خدمات درمان نگهدارنده با داروهای متادون و بوپرنورفین تحت نظارت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز به صورت ارزیابی قبل و بعد از مداخله بدون گروه کنترل در طول یک سال بدون نرخ تنزیل مورد بررسی قرار گرفته است. احتمال پیش گیری از انتقال بیماری ایدز به عنوان واحد اثربخشی با استفاده از درخت تصمیم گیری و نرم افزار tree age نسخه 2010 برای رفتارهای پرخطر تزریقی و جنسی در قبل و بعد از مراجعه به مرکز محاسبه شده و سپس با استفاده از روش تحلیل حساسیت یک طرفه مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ها: داروی بوپرنورفین هزینه کم تر و اثربخشی بیشتری نسبت به داروی متادون دارد. نسبت هزینه-اثربخشی داروی بوپرنورفین نسبت به داروی متادون معادل 60/861ر307ر705ر17- ریال بدست آمد. هم چنین، داروی بوپرنورفین و متادون، به ترتیب، موجب اجتناب از 14 و 47 مورد جدید ابتلا به بیماری ایدز شده است. نتیجه گیری: با توجه به متفاوت بودن نتایج پژوهش باید در مورد استفاده از این دارو ها در بُعد منطقه ای و ملی احتیاط شده و تصمیم گیری در ارتباط با این موضوع نیاز به مطالعه و بحث بیشتری دارد.   واژه های کلیدی: اثربخشی، ایدز، بوپرنورفین، هزینه، متادون.